Oud-Dhaka

We (ik, Ingrid, Patricia, Roberto en Axel) hebben afgelopen vrijdag een excursie naar oud-Dhaka gemaakt. Oud-Dhaka is zoals de naam al zegt het oudste gedeelte van Dhaka en ook het meest authentiek. Met de taxi doe je er zonder file ongeveer 45-60 minuten over om van Gulshan in het noorden van Dhaka (waar wij wonen) naar oud Dhaka in het zuiden te reizen.

Allereerst hebben we een boottochtje van ongeveer een kwartier gemaakt in een echte Bengaalse visserboot op de Buriganga. De Buriganga is de enige rivier die echt aan de stad grenst en helaas erg vervuild. De boten worden echter niet alleen voor de visserij gebruikt, maar ook om mensen en goederen van de ene kant van de rivier (Dhaka) naar de andere kant (buiten Dhaka) te vervoeren. Natuurlijk probeerde de eigenaar van de boot ons af te zetten door voor het tochtje 300 taka (4 euro) te vragen, uiteindelijk hebben we hem 50 taka (70 eurocent) gegeven. Het lijkt weinig, maar het is in Bangladesh een heel normaal bedrag.

Vervolgens hebben we het Roze Paleis van buiten bezichtigd en onze excursie te voet voortgezet. We werden continu aangestaard en nagekeken, want toeristen zien ze hier niet zo vaak. Onderweg probeerde Patricia wat manderijnen te kopen, wat uitmondde in een heel circus. Het is hier namelijk heel interessant als een Westerling iets wil kopen en daarom gaan Bengalen er met z’n twintigen om heen staan om te kijken wat je aan het doen bent. Gewoon even manderijntjes kopen dus. Wat overigens niet lukte, omdat de manderijnen alleen per krat van 10 kg verkocht werden.

Na ons manderijnenavontuur gingen we op zoek naar de Armeens-orthodoxe kerk. Dit is de oudste kerk van Dhaka en werd eind 18e eeuw gesticht. De kerk is zelfs zo belangrijk in Dhaka dat de hele buurt erom heen de Armeense Wijk wordt genoemd. Nou, dan verwacht je toch een kolos van een kerk?! Niets is minder waar. We moesten echt zoeken en hebben de kerk op aanwijzing van Bengalen uiteindelijk gevonden. Het was werkelijk een heel klein kerkje, veilig weggestopt achter een immense muur, waarboven alleen de kerktoren uitstak. Het hek werd speciaal voor ons door de beheerder geopend evenals later de kerk zelf. Rond de kerk was een kerkhof aanwezig. Het ziet er echter anders uit dan in Nederland, want de graven zijn lang niet allemaal verzonken en worden afgedekt door middel van een stenen plaat. Over de verzonken graven loop je dus gewoon heen. De kerk was vrij sober van binnen, alleen het altaar was versierd met twee immense religieuze schilderijen. Het toppunt van een interculturele ervaring was dat we toen we in de kerk waren, de zanger van de moskee hoorden zingen ter oproep tot het middaggebed.

We lieten de kerk achter ons en liepen richting het Lalbakh Fort. De laatste bestemming van onze excursie-trip door oud-Dhaka. Onderweg liep er de hele tijd een Bengaalse jongen van een jaar of zestien naast ons. We verzochten hem in het Engels weg te gaan, maar daarop kwam geen reactie. Tot onze verbasing –het gebeurde binnen enkele seconden- griste hij geld uit de borstzak van Axels overhemd. Heel verstandig had Axel wat kleingeld, zo’n 20 taka, in zijn borstzak gedaan, zodat hij niet steeds zijn portomonee hoefde te pakken. Axel had het snel door en greep de jongen bij zijn arm en pakte het geld, 20 taka dus, uit zijn hand. De jongen rende vervolgens weg en werd door omstanders, die het tafreel gezien hadden, achterna gezeten. Met de jongen is waarschijnlijk niet zo goed afgelopen. Een zakkenroller wordt namelijk meestal, nadat hij gesnapt en gepakt is, behoorlijk in elkaar geslagen, zodat hij het voorlopig laat om weer te gaan stelen.

Het Lalbakh Fort is een oud verdedigingswerk, waarvan de restanten van de verdedigingsmuren ook nog te zien zijn. In het fort zelf is een museum gevestigd, waar oude wapens en oorlogskledij te zien is, maar ook ‘folk-art’ als traditionele vazen, wanttapijten en prenten. Ook is op het terrein van het fort een moskee gevestigd en ligt er rond het fort een mooi aangelegde tuin.

Na deze enerverende excursie zijn we weer riching Gulshan gegaan, waar we aan het eind van de middag bij de Dutch Club heerlijk in het zonnetje aan het zwembad hebben gezeten. Even bijkomen en napraten over onze ervaringen in oud-Dhaka.