Inrichting & Interviews

Eindelijk, mijn huisgenoten hebben er bijna drie maanden op moeten wachten, ik gelukkig maar één: we hebben een eettafel met vier stoelen. De meubels zijn van hout, 2e hands, maar goed genoeg voor ons.
Ik ben diezelfde avond met Friederike naar New Market gegaan om een tafelkleed en een grand foulard te halen voor over de kussens en matje op de grond. New market ligt in Central Dhaka en bestaat uit allerlei winkels die omsloten door een muur, een soort medina dus.

Het afdingen is een vak apart, helemaal als je een buitenlander bent. De verkopers vragen dan namelijk twee keer zo veel als bij een Bengali. Dus de kunst is vooral onverschillig te zijn en weg te lopen. Je wordt dan vervolgens teruggeroepen en koopt dat ‘de waar’ voor 60% van de oorspronkelijke prijs. Allereerst hebben we een tafelkleed gekocht. Omdat een stoffen tafelkleed gewassen en gestreken moet worden, kozen we voor plastic. Wel zo praktisch en makkelijk te onderhouden. Het tafelkleed heeft, heel toepasselijk, als dessin een wereldkaart, in de kleuren rood en ecru. Dat staat mooi bij onze ecru-kleuige gordijnen. Daarna gingen we op zoek naar stof voor een grand foulard. Thuis hadden we al overlegd dat we rood een leuke kleur vonden en bovendien stond het nu ook goed bij het, net door ons aangeschafte, tafelkleed. Bij een stoffenwinkeltje vonden we een mooie rode stof met een wit ruitje. We moesten wel vier keer uitleggen dat ze er geen gordijnen van moesten maken, maar één groot kleed van 3 bij 1,5 meter, want meestal worden er gordijnen gemaakt van de stoffen. Een kwartier later konden we onze ‘grand foulard’ ophalen en gingen we met een tevreden gevoel over onze prachtige aankopen en stoere afdingtechnieken naar huis.

Deze week zijn Patricia en ik begonnen met het afnemen van interviews. Gelukkig werken de meeste afdelingschefs mee en mogen we een medewerker van de werkvloer meenemen. Er is jammer genoeg een giganisch ruitmegrbrek in het gebouw, dus houden we de gesprekken noodgedwongen op de gang. Heelas zorgt dat voor veel pottekijkers en luitervinkjes, waardoor er niet echt een open en rustige sfeer heerst. Over het algemeen zijn de medewerkers redelijk eerlijk, maar geven ze af en toe sociaal wenselijke antwoorden. Daarnaast is het natuurlijk lastig om een interview via een tolk te doen. Dit zijn wel wat obstakels, maar toch kunnen we op deze manier een redelijk beeld krijgen van de arbeidsomstandigheden en de functies van de medewerkers. De arbeidsomstandigheden zijn niet te vergelijken met de Nederlandse maatstaven, maar het schijnt in deze organisatie een stuk beter te zijn, dan bij andere fabrieken. De functies zijn op de werkvloer heel eenvoudig, wat resulteert in korte en simpele functieomschrijvingen. Zo proberen we stukje bij beetje het personeelsbeleid vorm te geven.

Morgen is mijn vrije dag. Helaas kan ik, vanwege een demostratie tegen ‘Het Deense Cartoonincident’, niet echt iets buitenshuis ondernemen. Zaterdag heb ik een extra vrije dag, omdat we een Aiesec activiteit hebben. We gaan picknicken! Ja, picknicken is erg populair in Bangaldesh. Dus volgende week een verslagje van alweer een picknick.